20سخـن «سری اوّل»

• یک: هر بالایی، والا نیست اما هر والایی، بالا است. محمدرضا باقرپور

• دو: گل مصنوعی، شاید زیبا باشد اما نه احساسی دارد نه رشدی. محمدرضا باقرپور

• سه: صبر، یعنی: «تعادلت را حفظ کن.» محمدرضا باقرپور

• چهار: رهایی از پشت میله‌های زندان‌های مخوف، خیلی آسان‌تر است از رهایی از افکار و باورهای غلط. محمدرضا باقرپور

پنج: در یک سازمان، کارمند شایسته، دانا، کاربلد و هوشیار، نمی‌تواند با یک مدیر کم‌دانش و ضعیف، کار کند. محمدرضا باقرپور

• شش: من، عدم ارائه اطلاعات را، به ارائه اطلاعات نادرست، ترجیح می‌دهم. محمدرضا باقرپور

• هفت: دروغ، پیوندها را می‌شکند. محمدرضا باقرپور

• هشت: خیلی از ماها، دوست نداریم حقیقت را آنطوری که هست، بشنویم. محمدرضا باقرپور

• نه: دروغ‌گویی، مغز را خسته و آشفته و آدمی را، مضطرب می‌سازد. محمدرضا باقرپور

• ده: سکوت و سکون، در جوامع پیشرفته و فریاد و حرکت، در جوامع عقب‌مانده، هزینه سنگین دارد. محمدرضا باقرپور

• یازده: بین پرواز و در قفس ماندن، تردید نکن؛ تصمیم، ساده است. محمدرضا باقرپور

• دوازده: تو نمی‌توانی مانع پرواز من شوی؛ من، با دست و بال بسته هم، پرواز خواهم کرد. محمدرضا باقرپور

• سیزده: آزادی، ریشه در آگاهی دارد؛ تا آگاهی نباشد، آزادی حتی در ذهن هم، متصور نیست. محمدرضا باقرپور

• چهارده: معمولاً، کسی که عملش بیشتر است، سخنش، کمتـر است و کسی که سخنش بیشتـر است، عملش کمتر است. محمدرضا باقرپور

• پانزده: گفتن یک آفرین، هیچ زحمت و هزینه‌ای ندارد اما می‌تواند یک انسانی را، به حرکت درآورد. محمدرضا باقرپور

• شانزده: حتی سیم خاردار و فنس‌کشی الکتریکی هم نمی‌تواند جلوی ورود حیوان طمعکار به مزرعه را بگیرد. محمدرضا باقرپور

• هفده: سرعت زندگی، چه‌قدر زیاد شده! سریع، غذا می‌خوریم؛ سریع، راه می‌رویم؛ سریع، حرف می‌زنیم و سریع هم، نتیجه‌گیری و قضاوت می‌کنیم. محمدرضا باقرپور

• هجده: وقتی باران، همراهی کند، حتی زمین سخت هم نمی‌تواند مانع شکفتن شود. محمدرضا باقرپور

• نوزده: در ابتدای پرواز هر پرنده‌ای، انرژی بیشتری مصرف می‌شود. محمدرضا باقرپور

• بیست: من، انسان سرمایه‌داری هستم؛ سرمایه من، صداقت است و همه آن انسان‌هایی که به من اعتماد دارند. محمدرضا باقرپور