داستانک

قالقان

خلاصه نوشته
  • «گئجه، اودونا گئدن چوخ اولار؛ سحر، یئرینّن دوران، اولماز.»«شب، برای جمع‌آوری هیزم، افراد زیادی، داوطلب می‌شوند؛ اما صبح فردا، کسی از خواب، بلند نمی‌شود.»

در روستاها، بعد از یک روز کاری طاقت‌فرسا، به‌نوبت و در عصر هر روزی، در خونه یه نفر، جمع می‌شن؛ می‌گن؛ می‌خندن؛ کلی چایی می‌خورن و خستگی درمی‌کنن و در مورد کارهای فردا، باهم‌دیگه، گفت‌وگو می‌کنن؛ اونجا، تصمیم می‌گیرن تا برای کندن قالقان1 فردا، عازم یه منطقه‌ای بشن که یکی از روستائیان، کشفش کرده! و همه هم موافقت می‌کنن.

فردا، به‌جز یکی دو نفر، کسی از خواب بلند نمی‌شه. به خاطر این، می‌گن: «گئجه، قالقانا گئدن، چوخ اولار.» «شب، برای رفتن به کندن و جمع‌آوری گیاه قالقان، افراد زیادی، داوطلب می‌شوند.» اینو در ضرب‌المثل ترکی، اینجوری هم بیان کرده‌اند:

«گئجه، اودونا گئدن چوخ اولار؛ سحر، یئرینّن دوران، اولماز.»«شب، برای جمع‌آوری هیزم، افراد زیادی، داوطلب می‌شوند؛ اما صبح فردا، کسی از خواب، بلند نمی‌شود.»


1-   گیاه قالقان، علفی است خودرو که بیشتر، در بیابان‌ها می‌روید و شتر، آن را می‌خورد. این گیاه، در اواخر بهار و در کنار جاده‌ها و صحراها، با خارهای بسیار زیبایش، خودنمایی می‌کند؛ طوری که سرشاخه‌های گرد تیغ‌دار سبز آن، مزین به گلی است که به صورت یک کلاه بنفش خوشرنگ و زیبا، روی آن قرار گرفته و کاملاً در بین گیاهان دیگر صحرا، جلوه‌گری می‌کند. گیاه قالقان، گیاهی است دوساله، دارای برگ‌های منقسم و دندانه‌دار، به رنگ سبز شفاف که در کناره‌های برگ و رگبرگ‌ها، لکه‌های سفیدی وجود دارد. قالقان، خاصیت درمانی دارد. نام انگلیسی آن: Milk thistle fruit و نام علمی‌اش: Silybum marianus می‌باشد.

گروه یادآوری

گرد آورنده
Comparative Education
منبع
Comparative Education
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

KUBET